ტაქტური სიხშირე - დროის გარკვეულ მონაკვეთში რაც მეტი მოცულობის ინფორმაციას ამუშავებს მიკროპროცესორი, მით უფრო მძლავრია იგი. ამ პროცესს მიკროპროცესორის ტაქტური სიხშირე ეწოდება. იგი გამოითვლება ზემოთ აღნიშნული მამრავლის და მონაცემთა სალტის ერთმანეთზე გამრავლებით. რაც მეტია პროცესორის ტაქტური სიხშირე, მით მეტ ინფორმაციას დაამუშავებს იგი. სამაგიდო პროცესორებისთვის ტაქტური სიხშირეები 1,3 - 3,2 გჰც - მდე მერყეობს. თუმცა შესაძლებელია უფრო დიდი შედეგის მიღწევა ტაქტური სიხშირის ხელოვნურად გაზრდით. (Overcklocing)  ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ნაწილი პროცესორების აღწერის დროს არის მისი ქეშ-მეხსიერება. იგი პროცესორში გამოყოფილი სპეციალური სათავსოა, საიდანაც მიკროპროცესორის ბირთვებს დასამუშავებლად მიეწოდება ინფორმაცია. სხვადასხვა პროცესორებისთვის, რომლებიც დაბალ და საშუალო სეგმენტს განეკუთვნებიან, ქეშ მეხსიერების მოცულობა შეიძლება იყოს 512კბ, 1024მბ, 2მბ, 4მბ. მძლავრი სეგმენტისთვის მისი მოცულობა იწყება 4მბ - დან და მთავრდება 12 მბ-ით. ლოგიკურად შეგიძლიათ მიხვდეთ, თუ რა საჭიროა დიდი მოცულობის ქეშ მეხსიერება.  პროცესორები ურთულესი, უზუსტესი და უმცირესი ნანომეტრული ტექნოლოგიით მზადდება. რაც უფრო მცირე ტექნოლოგიით არის იგი დამზადებული, მით უფრო ბევრი მცირე დეტალისგან (ტრანზისტორი) შედგება პროცესორი. აქედან გამომდინარე მან შეიძლება გამოიმუშაოს უფრო მეტი ტაქტური სიხშირე, დაამუშაოს მეტი რაოდენობით ინფორმაცია და ასევე ნაკლებად გაცხელდეს. პროცესორები შეიძლება იყოს - 90, 65, 45 ან 32 nm - ტექნოლოგიით დამუშავებულნი. ძნელი გამოსაცნობი არ უნდა იყოს, თუ რომელ მათგანს მიანიჭებთ უპირატესობას.  პროცესორების აღჭურვა უახლესი ტექნოლოგიებით, მწარმოებლის მხრიდან უდავოდ დიდი პლიუსია. ისინი ხელს უწყობენ ენერგიის შემცირებას და მის ეფექტურ გამოყენებას, სამუშაო რესურსების ორგანიზებულ მართვას, შესაძლებელს ხდიან პროცესორში ჩამონტაჟებული იყოს ვიდეო ბირთვი (ეს ტექნოლოგია გამოიყენება ინტელის უახლეს მიკროპროცესორებში Core i3, i5, i7) და ა.შ. კომპიუტერის დროებითი მეხსიერებაა, სადაც დროებით ინახება ის ინფორმაცია, რომელსაც პროცესორი შემდგომში ამუშავებს. კომპიუტერის ჩართვისთანავე, სისტემური ფაილები მყარი დისკიდან ინაცვლებენ ოპერატიულ მეხსიერებაში და ხელს უწყობენ სხვადასხვა ნაწილების და მთლიანად სისტემის მართვას. ოპერატიული მეხსიერების მოცულობაზე და სისწრაფეზეა დამოკიდებული, რამდენად ბევრს და რამდენად სწრაფად მიაწოდებს იგი დასამუშავებელ ინფორმაციას მიკროპროცესორს. რამდენი პროგრამის გაშვება შეგიძლიათ ერთდროულად და შეგიძლიათ თუ არა დიდი მოცულობის ფაილებთან მუშაობა. ოპერატიული მეხსიერებებები გამოდის 512, 1, 2 და 4 გიგაბაიტანი მოდულების სახით. მათ ასევე გააჩნიათ სხვადასხვა სიხშირეები და ტიპები. თანამედროვე ოპერატიულ მეხსიერებებს განეკუთვნება DDR2 და DDR3 ტიპის მოდულები, რომლებიც ერთმანეთისგან ინფორმაციის გადაცემის სისწრაფეებით განსხვავდებიან. მუშაობის სიხშირეები შეიძლება იყოს 667, 800, 1066, 1333 მეგაჰერცი და ზემოთ.  თქვენი მოთხოვნის მიხედვით, თუ რა სიმძლავრის კომპიუტერის აწყობა გსურთ, ავირჩევთ შესაბამისი ტიპის ოპერატიულ მეხსიერებას. მაგ: საოფისე მოხმარებისთვის და ტექსტებთან მუშაობისთვის, სრულიად საკმარისია 1გბ, 800 მჰც - იანი ოპერატიული მეხსიერება. საშუალო კლასის კომპიუტერისთვის, სადაც დამატებით შემოიფარგლებით მცირე ზომის ფოტოების დამუშავებით, საშუალო დონის თამაშებით თუ ა.შ. საკმარისია 2 გბ, 1066 მჰც - იანი ოპერატიული მეხსიერება. და თუ თქვენი არჩევანი შეჩერებულია მძლავრ კომპიუტერზე მინიმალური ზღვარი 3 გბ, 1333Mhz იანი ოპერატიული მეხსიერებაა. ხოლო იდეალური ვარიანტი 4 ან 8 გბ-იანი მოცულობის მოდულებია.